- منتشر شده در سه شنبه, 08 فروردين 1396 18:18
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
- بازدید: 2339
حضرت ام کلثوم علیهاالسلام
راوی خبر گوید: با خطابه‌ی ام‌کلثوم(علیهاالسلام) مردم کوفه همگی صدا به گریه و ضجه و ناله بلند کردند... و هیچ موقع دیده نشد که مردم همچون آن روز گریه کنند.
لهوف، سید بن طاووس، ص۲۴۴
شعر در ادامه مطلب
خطابه خورشید
صدایِ گریه‌ی او شهر را تکان می‌داد
و پای روضه‌ی او هر که بود جان می‌داد
میان قوم عرب یک نسب‌شناس کجاست
که لحن خطبه، علی را فقط نشان می‌داد
نگاه کرد به تسبیح خواهرش زینب
که این حماسه به او قدرت بیان می‌داد
کلامِ دخترِ نهج البلاغه نافذ بود
و درسِ مردی و غیرت به کوفیان می‌داد
خطاب کرد: «شما تا ابد دو رو بودید
اگر خدا به شما عمر جاودان می‌داد
به پاس این همه مدت که دم تکان دادید
خلیفه کاش همان قدر استخوان می‌داد
در این معامله کوفه سفیه بود سفیه
که دین خویش نفهمیده رایگان می‌داد
نشسته‌اید سر سفره‌ی حرام آن‌قدر
که نامه‌های شما نیز بوی نان می‌داد
و رودهای روان را بر آن کسی بستید
که اذن ریزش باران به آسمان می‌داد
به بی‌پناهی اهل خیام در صحرا
فقط حرارت خورشید سایبان می‌داد
شما به نام محمد چقدر می‌کشتید
خدا اگر به علی همچنان جوان می‌داد»
و کاش خطبه او تا همیشه جاری بود
و کاش گریه کمی بیشتر امان می‌داد
نوشته‌اند که شورش به راه می‌افتاد
اگر زمانه کمی بیشتر زمان می‌داد
اثر.مهدی خان محمدی
