- منتشر شده در پنج شنبه, 25 تیر 1388 22:44
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
- بازدید: 4590
تولای حسین ع
خوشا آندل که شیدای حسین است
خوشا جانی که مأوای حسین است
خوشا قلبی که چون دریا خروشان
هماره ازتولای حسین است
خوشا چشمی که اندر شادی و غم
همی محو تماشای حسین است
خوشا آن کس که مولایش بود او
سرای سینه اش جای حسین است
خوشا آن عاشق شوریده حالی
که مست از جام صهبای حسین است
ندارد خوفی از فردای محشر
هر آن کس پیرو رأی حسین است
نسوزاند جحیم دوزخ آن را
که در قلبش تولای حسین است
حدیثی یادم آمد از پیمبر
همان که جدّ والای حسین است
نگرید در قیامت دیده ای که
روان اشکش ز غمهای حسین است
دلا امشب سفر کن با دل خویش
همان جائی که مأوای حسین است
ز اشک دیده دل را شستشو کن
اگر غرق تمنای حسین است
فکن در کربلا رحل اقامت
که پر ،از شور و غوغای حسین است
در آن وادی قدم آهسته بگذار
که سرخ از خون گلهای حسین است
تضّرع کن ولی آهسته در دل
چون اصغر خواب لالای حسین است
اگر پرسی ز قبر بی نشانش
بدان آغوش زیبای حسین است
علی اکبر بود خندان و (خوشدل)
چرا که خفته در پای حسین است
شاعر : خوشدل - مشهد
--------
توجه ! به علت تایپ اشعار امکان هر گونه غلط تایپی در متن اشعار وجود دارد
