- منتشر شده در یکشنبه, 05 مرداد 1393 22:23
- نوشته شده توسط کارگروه فرهنگی
- بازدید: 2645
«ماهِ خدا»
رمضان ، ماهِ صفا ، ماهِ خدا
ماهِ یک رنگی و جان بخشِ دعا
بارِ خود ، بستی و گلبانگِ رَحیل
می رسد ، از تو به آوایِ جمیل
تازه عادت به تو کردیم ، چرا؟
نورِ خود ، می بری از محفل ما
شب و روزت ، به حَلاوت بُگذشت
سوره هایت ، به تلاوت بُگذشت
لحظه هایت ، همه آکنده به عشق
بنده هایت ، همگی زنده به عشق
عشقِ مولایِ دو عالم ، حیدر
شور بخشیده به دل ها ، یکسر
نیمه ات شد زِ تجلی روشن
از گلِ روی حسن ، شد احسن
هر شب و نیمه شبت ، غرقِ دعا
لحظه های سَحَرت ، روح افزا
وقتِ افطار ، چه زیبا می شد
ربّنا ، زمزمۀ ما می شد
جمعۀ آخرِ تو ، روز حضور
بود بر خلقِ مسلمان ، پُر شور
روزِ قدس و سخن از حملۀ گرگ
بر فلسطینِ مسلمانِ سِتُرگ
می روی ، قدر تو را می دانیم
هم نوا ، ما همگی می خوانیم
رمضان ، یادِ تو جاوید بُود
ارمغانت به همه ، عید بُود
از «امینِ» شب و روزت بپذیر
گرچه وصفَت نتواند تفسیر
***
اثر : استاد فلاح (امین)