- منتشر شده در یکشنبه, 16 مهر 1391 02:28
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
- بازدید: 30133
اشاره: محرمی که گذشت، آشنایی جامعه با یک مداح نوجوان را به همراه داشت چهره ی نو، سبک تازه و شعری ساده باعث شد تا تک مضراب های «بوی سیب» در کوچه و خیابان بر سر زبان ها بیفتد. بر آن شدیم تا با شاعران و مداحان صاحب نظر، در این باره گفت و گو کنیم. بسیاری از عزیزان به دلایل شخصی و مشخص (!) از گفت و گو با خیمه خودداری ورزیدند؛ برخی نیز بنا به احساس تکلیف مطالبی را بیان کردند که از نظرتان خواهد گذشت. ادامه در ادامه مطلب نفس کار ایرادی ندارد، چون نوجوان ها باید در این وادی کار کنند، هدایت نوجوانان مهم است، اگر از پایه درست هدایت نشوند، چه بسا در آینده دچار انحرافات بیش تری شوند. این ها باید به صورت ریشه ای و از ابتدا با اشعار خوب و با درون مایه ی محکم تربیت شوند، نه این که با محتواهای سخیف کار کنند، چون مورد سوء استفاده قرار می گیرد. در شور و اخلاص این مداح شکی نیست، اما تربیت کنندگان ایشان باید فکر اساسی بکنند که این نوجوان، که در آینده می خواهد مداح قابلی شود، آیا با این سیاق می تواند به هدف برسد یا خیر؟ امانتی به صورت سالم از گذشتگان به دست مارسیده است و ما باید مواظب باشیم که خدای ناکرده با رفتارمان و سوء تربیتمان، در این امانت خیانت نکنیم. ایشان یک نوجوان است و با سوز کودکانه خوانده است، حالا یک شعری به او داده اند و گفته اند: بخوان! باید ایشان را برای مداحی تربیت کرد. من خودم در یکی از شهرها دیدم که بچه مدرسه ای ها شعر را عوض کرده بودند. کارهایی با این سبک و سیاق ابتذال زیادی را در پی خواهد داشت. آثاری که ممکن است به طنز بینجامد، باید آقایان مراقب باشند، ولی آن مداح به دلیل نوجوانی گناهی ندارد. کاری که به آل عصمت (ع) ربط دارد، باید با «ادب» همراه باشد. خدا به حق امیرالمؤمنین (ع) دست شما را بگیرد، که می سوزید و در این وانفسا زحمت می کشید، ان شاء اللّه اثر هم دارد. چون مبنا اخلاص است، خداوند هم، ان شاء اللّه، دستتان را می گیرد. پراکنده شنیده ام و کامل نشنیده ام، فکر می کنم خوب است، بالأخره همین که سر زبان ها افتاده، معلوم است که تأثیر گذار بوده. پیام ندارد. پیامی من از شعر این اثر متوجه نشدم و به مخاطب معرفتی اضافه نمی کند و تأثیر خوبی نداشته است و چون پیام ندارد، تعریف خاصی هم نمی توان از کار ارائه داد. به جای نقد نوار «بوی سیب» و خواننده و شاعر شعر آن، باید اول این پرسش را طرح نمود و جوابی برای آن یافت که: چه شده است که سطح نیاز و خواسته ی مستمعان و مخاطبان محافل مذهبی تا بدین حد پایین آمده که چنین نوارها و سبک هایی که بیش تر نوجوان پسند است، اقبال عمومی یافته است؟ به راستی تا چه میزان بایستی به نوع سبک و سطح شعر در مداحی توجه کرد و آیا افراط در آن به قیمت فراموشی بایدهای مهم تر در مداحی و محافل مذهبی تمام نمی شود؟! این که امثال چنین نواری، حتی برخی خواص را به نوعی اقناع می رساند، آیا نوعی زنگ خطر به حساب نمی آید و هشدار این امر افراطی نیست که بسیاری از مخاطبان محافل مذهبی از نیازهای اصلی خود - که همان جست و جوی معرفت در قالب هنر مداحی است - دور و یا غافل شده اند؟! ما باید یک تعریفی از مسائل اهل بیت (ع) داشته باشیم. ممکن است برخی خوششان بیاید، ولی نخبگان جامعه روی آن صحه نمی گذارند. من با این نوع کارها موافق نیستم. این نوع کارها نه پیام دارد، نه ماندگار است. این کار اصلا هنری نیست. هدف ما که مثل اروپایی ها سرگرم کردن مردم نیست، عاشورا پیام دارد و ما وظیفه داریم پیام عاشورا را منتقل کنیم. ما نباید از انتقاد کردن و مورد نقد واقع شدن بترسیم. اهل قلم جرأت نمی کنند وارد این مسائل بشوند، چون از بازتاب آن می ترسند، در حالی که هر کس باید تکلیف خود راانجام بدهد. ممکن است که جامعه با این گونه آثار به سمتی برود که عاشورا از آن هدف عالی و غایی خود تنزل پیدا کند. این بحث ها، نیاز به کارشناسی دارد و باید یک جمع کارشناس این مسأله را ریشه یابی کند. از طرفی انتشار نوارهای مداحی نیز باید بر اساس مجوز باشد و هر اثر قبل از انتشار در یک تشکیلات اختصاصی بررسی گردد. من این نوار را به طور کامل گوش نکرده ام؛ اما در مجموع باید بگویم باید به محتوا توجه کرد. در برخی شهرهای دور از مرکز، مشاهده شده است که صرف نو بودن یک نوار یا سبک، سنت های خود را فراموش می کنند و به تقلید از روش های تصنعی و بی محتوا رو می آورند. نباید فقط با انگیزه ی سبک نو و نوار جدید، محتوا را فراموش کرد. از این جهت که در نشان دادن غیر مستقیم مظلومیت اهل بیت (ع) زبان نو به کار گرفته شده، خوب است. از طرفی چون مدّاح نوجوان است، مخاطب را به لحاظ عاطفی، بیش تر درگیر می کند، امّا نمادهای به کار رفته در شعر، یا نامأنوس است و یا به کلی غلط است و کلماتی مثل «بیچاره» نیز وهن اهل بیت (ع) است. در خبرها آمده بود که حاج سعید حدادیان در میان دوستانش گفته است: «من خودم راضی به تکثیر نوار «بوی سیب» نبودم.»نوجوان ها باید هدایت شوند.
عباس حیدر زاده (مداح)
باید با ادب همراه باشد.
رضا انصاریان (مداح)
چون سر زبان ها افتاده، خوب است.
مصطفی محدثی خراسانی (شاعر - سردبیر مجله ی شعر)
مهدی سماواتی (مداح)
مخاطبان تنزل کرده اند!
سید مهدی حسینی (شاعر - نویسنده)
نیاز به کارشناسی دارد.
سید احمد شمس (مداح)
باید به محتوا توجه کرد.
علی مالکی نژاد (مدّاح)
زبان نو و پیام غیر مستقیم.
(یکی از مدیران فرهنگی و هنری کشور - مدّاح)
من راضی نبودم.
حاج سعید حدادیان
نظرات