- منتشر شده در پنج شنبه, 04 آبان 1391 12:58
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
خدایا؛ تو قصد نداشتی اسماعیل قربانی شود؛ بلکه او را بهانه کردی تا ابراهیم را به خود نزدیکتر کنی. تو میخواستی ابراهیم، همه تعلقات خویش را قربانی کند تا خلیل اللّه شود؛ و ابراهیم علیهالسلام، خود را از هر چه غیر تو، جدا کرد تا به تو بپیوندد. ای خدای ابراهیم؛ من هم قربانی آوردهام؛ میخواهم تمام بدیهایم را قربانی کنم. هوی و هوس، توان عروج را از من ربوده است، میخواهم هوی و هوس را ذبح کنم و با بالهای ایمانم به سوی تو پرواز کنم. میخواهم از مرداب گمراهی به درآیم تا در دریای بیکران محبتت، غرق شوم. تو را به خودت سوگند مرا دریاب و بپذیر...
- منتشر شده در پنج شنبه, 04 آبان 1391 12:56
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
شب دهم از لیالى متبركه و از آن چهار شبى است كه احیاء آنها شایسته است و درهاى آسمان در این شب بازاست و سنّت است در آن زیارت امام حسین علیه السلام و دعاء یا دائِمَ الْفَضْلِ عَلىَ الْبَرِیَّةِ روز دهم روز عید قربان است و بسیار روز شریفى است و اعمال آن چند چیز است.
اوّل غسل است كه در این روز سنّت مؤكد است و بعضى از علماء واجب دانسته اند.
دوّم نماز عید است به همان نحو كه در عید فطر ذكر شد لكن در این روز مستحب است كه افطار بعد از نماز از گوشت قربانى شود.
- منتشر شده در چهارشنبه, 03 آبان 1391 18:48
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
آه ای خیمه نشین عرفات
وارث خون قتیل العبرات
در کجایی که دلم بی تاب است
تشنه ام وصل تو جانم ناب است
بی جمال توسیه خورشید است
آرزویت سحر امید است
آه ای خیمه نشین ماه علی
دیدن روی تو فیض ازلی
- منتشر شده در چهارشنبه, 03 آبان 1391 18:45
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
مدرس حوزه های علمیه روز عرفه را روز تدبیر در آفرینش و خلقت و توجه به رابطه بنده با پروردگار دانست و گفت: مضامین دعای عرفه عرشی است، قرائت دعای اباعبدالله همراه با تدبیر در مضامین ارزشمند این دعا برای بندگان راهگشا خواهد بود.
به گزارش خبرنگا رتبیان به نقل از شبستان حجتالاسلام والمسلمین سیدحسین فاطمینیا، استاد اخلاق و مدرس حوزه های علمیه به تشریح ویژگی ها و اهمیت روز عرفه پرداخت و گفت: آن چیزی که در روز عرفه داریم و باید به آن توجه جدی شود دعای اباعبدالله است که مضامین آن عرشی است و مهمتر از قرائت آن تدبر در مضامین ارزشمندش استک...
- منتشر شده در چهارشنبه, 03 آبان 1391 18:43
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
روز نهم ماه ذیحجه روز عرفه و از اعياد عظيمه است اگرچه به اسم عيد ناميده نشده است و روزى است كه حق تعالى بندگان خويش را به عبادت و طاعت خود خوانده و مَوائد جُود و احسان خود را براى ايشان گسترانيده و شيطان در اين روز خوار و حقيرتر و رانده تر و خشمناكترين اوقات خواهد بود.
روايت شده كه حضرت امام زين العابدين عليه السلام در روز عرفه صداى سائلى را كه از مردم سؤال مى نمود، شنید و به او فرمود واى بر تو، آيا در این روز از غير خدا سؤال مى كنى؟ و حال آن كه در این روز امید مىرود که بچههاى در شكم هم از فضل خدا بی نصیب نمانند و سعید شوند.
- منتشر شده در چهارشنبه, 03 آبان 1391 18:40
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
چه خوب شد عرفه دلبرم صدایــم کرد
خدا به خاطر ارباب این عطایـــم کرد
به دامن جبل الرحمه پا به پای حبیـب
به آستان رفیع دعا رهایـــــــم کرد
چه فرصتی که به همراه کاروان حسین
مسافر سفر دشت نینوایــــــــم کرد
ز سعی مروه و سعی صفا عــــبورم داد
به طوف حج حقیقی دل آشنایـم کرد
- منتشر شده در چهارشنبه, 03 آبان 1391 18:32
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
پاسخ:
امام حسین که در معرض بازداشت و ترور توسط مأموران امنیّتی بنیاُمَیَّه در شهر مقدس مکّه بود، در روز سهشنبه هشتم ذیالحجه سال شصت هجری از آنجا خارج شده و به سوی عراق روانه گردید؛[۱] چنانکه ابومِخْنَف میگوید: حسین خانه خدا را طواف کرد و سعی بین صفا و مروه را انجام داد و مویش را کوتاه کرد و از احرام عمره خارج شد.[۲] شیخ مفید میگوید: وقتی امام حسین خواست به سوی عراق روانه شود، طواف کعبه نمود و سعی بین صفا و مروه را انجام داد و از احرامش خارج شد، و آن را عمره قرار داد چون قادر به انجام حج کامل نبود. زیرا میترسید [توسط مأموران بنیاُمَیَّه] دستگیر شود و به نزد یزید فرستاده شود، لذا عمره بجا آورد و همراه اعضای خاندان، فرزندان و شیعیانش که به او پیوسته بودند، از مکّه خارج شد.[۳]
تهدیدها در مورد جان امام در مکّه در سخنان و فرمایشات آن حضرت به فراوانی به چشم میخورد، همچنین امام حسین در مورد بنیاُمَیّه فرمود:
«به خدا سوگند آنان مرا رها نخواهند کرد، تا اینکه روحم را از بدنم جدا کنند و آنگاه که این کار را کردند، خدای تعالی کسی را بر آنان مسلّط کند که آنان را ذلیل و خوار کند و بیارزشتر از کهنه پارچه حیض زنان گردند».[۴] ادامه در ادامه مطلب...
- منتشر شده در چهارشنبه, 03 آبان 1391 16:09
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
عرفه؛ روزی بسان شب قدر
عرفه؛ تنها امید بخشایش
عرفات، نام منطقه وسیعى است با مساحت حدود 18 كیلومتر مربع در شرق مكه معظمه، اندكى متمایل به جنوب كه در میان راه طائف و مكه قرار گرفته است. زائران بیتالله الحرام در روز عرفه - نهم ذى الحجه - از ظهر تا غروب در این منطقه حضور دارند. در روایتی آمده است كه آدم و حوا (ع) پس از هبوط از بهشت و آمدن به كره خاكى، در این سرزمین همدیگر را یافتند و به همین دلیل، این منطقه «عرفات» و این روز«عرفه» نام گرفته است.(1) ادامه در ادامه مطلب...
- منتشر شده در چهارشنبه, 03 آبان 1391 15:51
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
یکی از این روزها، نهم ذیحجّه یعنی روز عرفه است که می توان آن را روز دعا و نیایش نام نهاد. مخصوصا برای کسانی که توفیق تشرّف به حج و حضور در صحرای عرفات را پیدا کرده اند.
جایگاه روز عرفه
مرحوم شیخ عباس قمی درباره شب عرفه می گوید: «از لیالی متبرّکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب است. و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد، اجر و پاداش هفتاد سال عبادت را دارد.»
وی در رابطه با روز عرفه نیز می گوید: «روز عرفه از اعیاد عظیمه [و بزرگ] است، هر چند به اسم عید نامیده نشده و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت فراخوانده و سفره های جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است.»
امّا جایگاه والای روز عرفه، در روایات معصومین علیهم السلام بیشتر نمود پیدا می کند که در زیر به نمونه هایی اشاره می شود.
ادامه در ادامه مطلب...
- منتشر شده در دوشنبه, 01 آبان 1391 20:57
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
شعر شهادت امام باقر ع
قصه مظلومی
كسی كه بود شكافندهی تمام علوم
هزار حیف كه از زهر كینه شد مسموم
سر تو باد سلامت یا رسول الله
وصّی پنجم تو كشته شد، ولی مظلوم
گهی به زخم زبان قلب حضرتش خستند
گهی به خانهاش از كینه خصم برد هجوم
بسان مادر و آباء رنج دیدهی خویش
همیشه بود ز حقّ و حقوق خود محروم
به غربت علی و خاندان او سوگند
امام ما ز جهان رفت با دلی مغموم
هماره قصه مظلومیاش به خاك بقیع
بود ز غربت قبرش برای ما معلوم
ز دردهای نهانی كه بود در دل او
كسی نداشت خبر غیر خالق قیّوم
حیات او همه با درد و رنج و غصه گذشت
كه بود ظلم به اولاد مصطفی مرسوم
نه طاقت است زبان را به وصف غمهایش
نه قدرت است قلم را كه تا كند مرقوم
بگو به امت اسلام، این سخن (میثم)
به مرگ حضرت باقر یتیم گشت علوم
غلامرضا سازگار
- منتشر شده در دوشنبه, 01 آبان 1391 20:50
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
احتجاج آن حضرت با محمد بن منكدر از زاهدان و عابدان بلند آوازه عصر خويش
شيخ مفيد در ارشاد، نويسد: شريف ابو محمد حسن بن محمد از جدم، از يعقوب بن يزيد از محمد بن ابى عمير، از عبد الرحمن بن حجاج، از ابو عبد الله امام صادق (ع) نقل كرده است كه فرمود: محمد بن منكدر مىگفت: گمان نمىكردم كسى مانند على بن حسين، خلفى از خود باقى گذارد كه فضل او را داشته باشد، تا اينكه پسرش محمد بن على را ديدم.
مىخواستم او را اندرزى گفته باشم اما او به من پند داد. ماجرا چنين بود كه من به اطراف مدينه رفته بودم ساعتبسيار گرم مىبود. در آن هنگام با محمد بن على مواجه شدم. او هيكلمند بود و به دو نفر از غلامانش تكيه داده بود. من با خودم گفتم: يكى از شيوخ قريش در اين گرما و با اين حال در طلب دنيا كوشش مىكند. به خدا او را اندرز خواهم گفت. پس نزديك او شدم و سلامش دادم او نيز در حالى كه عرق مىريختبا گشادهرويى جوابم گفت. به وى عرض كردم: خداوند كار ترا اصلاح كناد!يكى از شيوخ قريش در اين ساعت و با اين حال براى دنيا كوشش مىكند!به راستى اگر مرگ فرا رسد و تو در اين حال باشى چه مىكنى؟او دستان خود را از غلامانش برگرفت و به خود تكيه كرد و گفت: به خدا سوگند اگر مرگ من در اين حالت فرا رسد مرگم فرا رسيده در حالى كه من به طاعتى از طاعات الهى مشغولم. در حقيقت من با اين طاعت مىخواهم خود را از تو و از ديگران بىنياز كنم. بلكه من هنگامى از مرگ باك دارم كه از راه برسد در حالى كه من مشغول به يكى از معاصى الهى باشم. ادامه در ادامه مطلب...
- منتشر شده در دوشنبه, 01 آبان 1391 20:42
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
پرتوى از سيره و سيماى امام محمّد باقر(عليه السلام)
حضرت امام محمّد باقر(عليه السلام) اوّل ماه رجب، يا سوم صفر سال 57 هجرى قمرى در مدينه متولّد گرديد.
پدر بزرگوارش، حضرت على بن الحسين ، زين العابدين(عليه السلام)، و مادر مكرّمه اش ، فاطمه معروف به «امّ عبدالله» دختر امام حسن مجتبى مىباشد.
از اين رو، آن حضرت از ناحيه پدر و مادر به بنىهاشم منسوب است. در ادامه بخوانید...