- منتشر شده در یکشنبه, 14 تیر 1388 11:25
- نوشته شده توسط امیرحسین فلاح
ذكر على عبادت است وليك با ولاى او
مهر على حلاوت است وليك با ولاى او
خمّ ولاى او اگر رخصتى از وفا دهد
به ما زهى سعادت است وليك با ولاى او
عنايتش بهشت ماـ ولايتش سرشت ما
عطاى او ولايت است وليك با ولاى او
خلوت و جلوكش بود بهار عشق و عاشقى
به خلوت و به جلوت است وليك با ولاى او
نگار نازين دل ـ بهار بى قرين دل
قسيم نار و جنت است وليك با ولاى او
حبيب عرش كبريا طبيب در بى دوا
كه لطف او عنايت است وليك با ولاى او
باده عشق او به جان دهد سُرور جاودان
اين همه از محبت است وليك با ولاى او
امين عشق او بگو روز جزا به لطف او
شامل ما شفاعت است وليك با ولاى او
پرتو روى ماه او جلوهاى از نگاه او
مستى تا قيامت است وليك با ولاى او
شب همه شب به ياد او ديده بخواب مىرود
كه اين ارادت است وليك با ولاى او
سفره روز و شام او رزق دل و طعام او
به اذن او ضيافت است وليك با ولاى او
به ناخدايى على سفينه نجات ماست
اگر زِما اطاعت است وليك با ولاى او
شاعر : حاج رضا فلاح (امین)
--------
توجه ! به علت تایپ اشعار امکان هر گونه غلط تایپی در متن اشعار وجود دارد
