گوشه اى از زندگانى امام زین العابدین على بن الحسین (علیهما السلام)

منتشر شده در سه شنبه, 08 دی 1388 19:50

نوشته شده توسط امیرحسین فلاح

السلام علیک یا علی ابن الحسین (ع)

گوشه اى از زندگانى امام زین العابدین

على بن الحسین (علیهما السلام)

در تاریخ ولادت امام سجاد (علیه السلام) اختلاف است؛ بعضى 15 جمادى الاولى از سال 36 و بعضى 5 جمادى الاولى از سال 38 گفته اند .و الده مكرم آن حضرت، "شهربانو"، دختر یزگرد پادشاه ایران بود .

پس از غلبه سپاه اسلام بر ایرانیان در زمان عمر بن الخطاب، شهربانو را به اسارت گرفته، نزد عمر آوردند .و ى خواست شهربانو را بفروشد، ولى امیرالمؤمنین، على (علیه السلام) فرمود: "فروختن دختران پادشاهان جایز نیست اگر چه كافر باشندادامه متن در قسمت ادامه مطلب... .

پس از غلبه سپاه اسلام بر ایرانیان در زمان عمر بن الخطاب، شهربانو را به اسارت گرفته، نزد عمر آوردند. وى خواست شهربانو را بفروشد، ولى امیرالمؤمنین، على (علیه السلام) فرمود: "فروختن دختران پادشاهان جایز نیست اگر چه كافر باشند ، او را آزاد بگذار تا هر كه را از مسلمانان مى خواهد انتخاب كند .

"حضرت شهربانو"  نیز امام حسین (علیه السلام) را انتخاب كردند و به ازدواج آن حضرت در آمد و امام سجاد (علیه السلام) از ایشان متولد شدند .

نام آن امام بزرگوار، "على"، كنیه آن حضرت "ابوالحسن" و "ابومحمد" است و مشهورترین القاب ایشان "زین العابدین"، "سجاد"، "سید الساجدین و العابدین"، "امین" و "ذوالثفنات(1)" است .

برطبق روایتى، امام باقر (علیه السلام) در توصیف پدر گرامى خویش فرمودند: "پدرم على بن الحسین هرگز نعمتى از خداوند را یاد نكرد، مگر آنكه براى شكر آن نعمت سجده كرد و آیه اى از كتاب خدا را كه در آن سجده باشد نخواند مگر آنكه سجده كرد و هر گاه حق تعالى شرى را كه از آن بیمناك بود دفع مى كرد، یا مكر مكركننده اى را از او دور مى كرد، سجده مى كرد و هر گاه از نماز واجب فارغ مى شد، سجده مى كرد و هر گاه توفیق مى یافت كه بین دو نفر آشتى برقرار كند، به شكرانه آن سجده مى كرد و اثر سجود در تمام مواضع سجود آن حضرت نمایان بود و لذا به آن حضرت سجاد مى گفتند .

" امام زین العابدین چون از وضو فارغ مى شد واراده نماز مى كرد، لرزه بر اندام شریفش مى افتاد .

از كثرت عبادت و بیدارى روى مباركش زرد شده بود و پاهاى ایشان از كثرت قیام براى خداوند تعالى ورم كرده بود .

چنان نماز مى خواند كه گویى، این آخرین نماز او است و مى خواهد دنیا را وداع كند .

حسن خلق، حلم و خویشتندارى و كظم غیظ و مراتب علم و دانش آن حضرت بسیار معروف و مشهور بود، زیرا كه ایشان از خاندانى هستند كه باب علم الهى هستند و هر كه طالب علم و دانش است باید از آنان بیاموزد .

امام سجاد (ع)، همواره به یاد پدر بزرگوار خود حسین بن على (علیه السلام) بودند .

هر وقت آب مى نوشیدند، یا غذا مى خوردند، یا مى دیدند كه گوسفندى را ذبح مى كنند، به یاد واقعه كربلا و تشنگى و گرسنگى اهل بیت مى گریستند .

مجموعه دعاهاى آن حضرت، كه مشتمل بر: حكمتها، معارف ناب توحیدى و بینش عمیق الهى آن حضرت و دایره المعارفى بزرگ و عمیق است، در كتابى تحت عنوان "صحیفه سجادیه" گردآورى شده است و بیقین بزرگترین معجزه آن امام است، زیرا گرچه از ائمه هدى (علیهم السلام) خوارق عادات و معجزات فعلى بسیارى بروز كرده و نقل شده است، ولى بى شك وجود آن امامان و گفتار آن بزرگواران، خود بزرگترین شاهد بر صدق مدعاى آنان و معجزه اى مجسم و عینى براى اندیشمندان ژرف نگر است و آنان را از هر معجزه دیگرى بى نیاز مى كند .

امام سجاد (ع) در روز 12 یا 18 یا 25 محرم سال 94 یا 95 هجرى (بنابر اختلاف روایات) توسط "هشام بن عبدالملك"، خلیفه اموى به شهادت رسیدند .

از امام باقر (ع) روایت شده است كه فرمودند: "چون زمان وفات پدرم فرارسید، مرا به سینه خود چسبانید و فرمود: "اى فرزند گرامى! تو را به چیزى وصیت مى كنم كه پدرم هنگام شهادت خود، مرا به آن وصیت كرد و آن این است كه، بپرهیز از ستم كردن بر كسى كه علیه تو یاورى ندارد جز خداوند!" بر طبق برخى از نقلهاى تاریخى، امام سجاد (علیه السلام) در آخرین لحظات حیات خویش، سوره "واقعه" و "فتح" را تلاوت فرموده، پس از آن، این آیه را تلاوت كردند: "الحمدالله الذى صدقنا وعده وأورثنا الأرض نتبوء من الجنة حیث نشاء فنعم أجرالعاملین(2): ستایش مخصوص خداوندى است كه وعده اش را در مورد ما عملى ساخت و ما را وارث همه سرزمین بهشت گردانید، تا در آن، هر جا كه خواستیم جاى گیریم .پس چه نیكو پاداشى است براى عمل كنندگان!" آنگاه به عالم آخرت سفر كردند .

مدفن شریف آن حضرت در بقیع، قبرستانى نزدیك مدینه و در كنار قبر مطهر امامان گرامى، امام مجتبى، امام باقر و امام صادق (علیهم السلام) است .

)والسلام علیه یوم ولد و یوم مات و یوم یبعث حیا(

از كلمات گهربار آن حضرت است كه به فرزندان خویش فرمودند: "یا بنى اصبر على النوائب و لا تتعرض للحقوق و لا تجب أخاك إلى الأمر الذى مضرته علیك أكثر من منفعته له: پسرم! بر سختیها صبر كن و متعرض حقوق مشو (حقوق دیگران را پایمال مكن) و برادرت را در خواسته اى كه ضررش براى تو بیش از منفعتش براى او است اجابت مكن!" -

پاورقی ها:

(1) در اثر سجده های طولانی ، پینه ها بر پیشانی و جایگاه های سجده نقش بسته بود ، این لقب را سه نفردر تاریخ داشته اند که سزاوارترین آنها حضرت سجاد، زین العابدین ، علی بن حسین بن علی بن ابیطالب علیهم السلام ، بوده است .

(2) جزء 24 سوره زمر آیه 74 وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشَاء فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ

آنها مى‏گویند: (حمد و ستایش مخصوص خداوندى است كه به وعده خویش درباره ما وفا كرد و زمین ]بهشت‏] را میراث ما قرار داد كه هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم‏؛ چه نیكوست پاداش عمل كنندگان!)

تنظیم شده توسط آقامیری

گروه دین و اندیشه تبیان

اضافه کردن نظر