موکب باد صبا بگذشت از طرف چمن

تا چمن را پرنیان سبز پوشاند به تن

سبزه اندر سبزه بینی ارغوان در ارغوان

لاله اندر لاله بینی یاسمن در   یاسمن

بلبل آنجا هر سپیده دم سراید نغمه­ای

در ثنای خسرو خوبان امام ممتحن

از حریم فاطمه در نیمۀ ماه صیام

چهرۀ ماه حسن تابید با وجه حسن

میوۀ بستان زهرا نورچشم مصطفی

پارۀ قلب علی بن ابیطالب حسن

در محیط علم و دانش آفتابی تابناک

بر سپهر حلم و بخشش کوکبی پرتو فکن

شد عیان از چهرۀ تابان او نور خدا

شد جوان از چشمۀ احسان او چرخ کهن

چون دمد صبح و صالش دلشود دار السرور

چون رسد شام فراقش جان شود بیت الحزن

گر ببارد ابر احسان عمیمش بر زمین

گردد از هر قطره ی دریای رحمت موج زن

در شبستان ولایت مشعل گیتی فروز

در گلستان فصاحت بلبل شیرین سخن

سینه از نور فضایل روشنی بخش جهان

چهره در حسن شمایل رشگ خوبان زمن

بر حصار حلم او شد مایۀ دین استوار

محکم از ایمان او شرع نبی مؤتمن

پرچم صلح و صفا افراشت سبط مصطفی

تا براندازد لوای کفر و آشوب و فتن

نورجاویدان او بر جان ما بخشد فروغ

عشق روزافزون او در قلب ما دارد وطن

در لگن شمع فروزان اشگ ریزد ای دریغ

خون ِ دل ،جای ِ سرشگ،آن شمع  ،ریزد در لگن

منبع فیض و عطای کبریای ذوالجلال

مظهر ذات و صفای کردگار ذوالمنن

تن مپرورجز بمهر خاندان حق رسا

تا زدل شوید غبار رنج و اندوه و محن

شاعر : دکتر قاسم رسا

--------

توجه ! به علت تایپ اشعار امکان هر گونه غلط تایپی در متن اشعار وجود دارد